Een taal leeft. Ze wordt geboren, ze groeit, ze verliest haar oude woorden en uitdrukkingen of ze gebruikt deze op een nieuwe manier. Wanneer ze oud wordt, krimpt ze geleidelijk omdat de mensen die haar spreken uitsterven, totdat ook zij het leven laat.
Gelukkig is er nog de taalwetenschap, bedreven door knappe koppen en enthousiastelingen die niets beters te doen hebben. Deze linguïsten doen niets liever dan een levenloze taal weer laten opbloeien met behulp van moderne technologie. Ik kwam een leuk voorbeeld hiervan tegen tijdens mijn onderzoek naar het leven van de oude Saksen (maar dat is een ander verhaal): een stoere Angelsaks, ene Aelfsige, geeft ons een rondleiding in zijn dorp, en hij spreekt daarbij Old English! (Klik op de link eronder - ik ben er nog niet achter hoe je een YouTube clip fatsoenlijk plaatst)
