Dan komt het moment om een plek te zoeken: niet te dicht bij de docent, maar ook niet te ver weg van de andere cursisten. Ik vind het dan altijd leuk om te zien hoe snel iedereen zich ontspant: o wat leuk, ken ik jou niet ergens van? Hee, ben jij niet mijn achterbuurman? Opvallend is wel dat cursisten die zelf uit het onderwijs komen degenen zijn die als eerste een praatje maken met de buurman- of vrouw aan tafel.
Zo ontstaan gaandeweg leuke contacten. Na een gezamenlijke oefening blijkt vaak dat er een klik ontstaat tussen twee cursisten. Tijdens de cursus Conversatie bij de Oude Ulo in Leek bleek dat enkele dames erg enthousiast waren over tuinieren, en de woordenschat voor moestuin-gerelateerde onderwerpen werd al snel uitgebreid! Drie andere cursisten vonden aansluiting bij elkaar zodra ze ontdekten dat ze actualiteiten op de voet volgen, en er ligt nu regelmatig een Engelstalige krant op tafel.
Vorige week was zo'n 'sociale' ontdekking wel erg frappant: de ene cursist ontdekte dat de nieuwe vriend van haar dochter regelmatig bij haar mede-cursist komt klussen. Het doopceel van de arme jongeman werd direct aan een grondig onderzoek onderworpen, en ik mag van harte hopen dat dit geen gevolgen heeft voor de ontluikende relatie van de jongelui!
Ook voor mij ontstaan er soms leuke vriendschappen. Een scholier vond het zo gezellig bij mij thuis, dat hij niet alleen voor bijlessen kwam, maar ook af en toe eens langs kwam als hij iets leuks te vertellen had. Na verloop van tijd kwam zijn zus ook mee, en kreeg ik regelmatig contact met hun ouders totdat de grenzen tussen les geven en gezellig bijpraten met een kop thee erbij begonnen te vervagen. Vriendschappen ontstaan gemakkelijk wanneer de contacten ontspannen zijn en er wederzijdse interesse is. Dat is het leuke aan een cursus, zowel voor de cursisten als voor de docent!
